Arrest van de Raad van State : parlementaire vragen
Het arrest 223.425 van de Raad van State van 7 mei 2013 blijft maar voor deining zorgen ; ditmaal in de Kamer van volksvertegenwoordigers.
Laurette ONKELINX werd er ondervraagd door Dr Daniel BACQUELAINE (MR) en Mevr. Nadia SMINATE (N-VA) : zie hieronder de tekst van de debatten van 23 mei 2013, pp 28 t/m 30.
Samengevat, Daniel BACQUELAINE is van mening dat de inzet van de DGEC te diffuus is en niet in zijn opzet slaagt om de echte fraudeurs te vatten : « We weten allen dat er rotte appels tussen zitten … maar dit mag zich niet tegen heel het beroep keren. »
Dit lijkt ons volledig juist.
In haar antwoord bevestigt Laurette ONKELINX dat ”de dienst zijn werkmethodes verfijnd heeft met behulp van statistische instrumenten. Men werkt thans op basis van statistisch significante steekproeven. »
Dit antwoord lijkt ons vooral significant… in de manier waarop de minister de afgevaardigden in slaap wiegt !
Los van het feit dat de onderzoeken van de DGEC door geen enkele onafhankelijke* statisticus of biostatisticus gevalideerd worden, is een steekproef maar representatief met inachtneming van een bepaalde waarschijnlijkheidsgraad**, in het algemeen 5% : anders gezegd, op 20 onderzoeken die een zelfde populatie behelzen, is er één dat de 19 andere tegenspreekt…
Het is duidelijk dat dit arrest van de Raad van State een praktisch onoverkoombaar juridisch obstakel vormt voor het vervolg van de onderzoeken vanuit een patiëntensteekproef, en dat alleen een aanpassing van de GVU wet bij machte is om deze methode opnieuw te valideren.
Maar op welke basis ?
Heeft men ooit een wet gekend die alle mathematische principes naast zich neer legt ? Zal men zorgverstrekkers veroordelen als de waarschijnlijkheid van hun schuld maar 95% bedraagt ?
________________
* Het is zelfs nog erger : de DGEC heeft bekend dat hij moedwillig de voor de zorgverstrekker voordelige gevallen uit de steekproef verwijderd heeft…
** Dit noemt men het « waarschijnlijkheidsinterval »
Download : Parlementaire vragen.pdf