Kent U @dvice ?
@dvice is een een « platform » project welk beoogt dat de geneesheer rechtstreeks zijn patiënten kan informeren over de voorgeschreven geneesmiddelen, via internet (of via SMS), om zodoende de behandelingstrouw te bevorderen.
De initiatiefnemer van dit zeer innovatief concept, Francis BRIES (Challenger), legt uit dat het wetenschappelijk aangetoond werd, dat hoe meer een patiënt geïnformeerd is over zijn behandeling des te beter hij ze opvolgt.
In principe zou elke actor zijn voordeel moeten vinden in @dvice : Big Pharma zal het wettelijk verbod kunnen omzeilen om het publiek de « informatie » (lees : reclame) te verstrekken over zijn geneesmiddelen onderhevig aan een voorschrift, de voorschrijvende geneesheer zal zijn tijd niet meer hoeven te verdoen met uitleg over de diverse farmacologische aspecten van de geneesmiddelen die hij heeft voorgeschreven… en de patiënt zal er tenslotte wel bij varen, omdat hij beter zijn behandeling zal volgen.
Maar hoe zullen de zaken zich in de praktijk afspelen ?
De theoretische link tussen informatie en behandelingstrouw kan volgens ons niet ongenuanceerd overgedragen worden naar het werkterrein, en nog minder als er sprake is van E-mail of SMS die min of meer « automatisch » door de geneesheer opgestuurd worden naar zijn patiënt.
Zal de geneesheer aanvaarden om zich te ontdoen van zijn tovenaarsaura – welke een zekere geheimzinnigheid veronderstelt ? Zal hij de gedeelde kennis ondersteunen inzake geneesmiddelen, terwijl het Internet reeds de irritante dialoog onder gelijken bevoordeelt : « Maar Dokter, ik heb nochtans op het internet gelezen dat… » ? Zal de patiënt niet afgeschrikt worden door het lezen van de angstaanjagende nevenwerkingen ? Volstaat de publieke bijsluiter* niet meer ? Is men de geneeskunde niet aan het mechaniseren ? Kan men zich werkelijk een patiënt inbeelden die jaren aan een stuk vier SMS per dag ontvangt die hem eraan herinneren om zijn geneesmiddelen in te nemen ? Zal Big Pharma willen volgen met zijn (stevige) budgetten ten tijde van beperkingen en dus van keuzes ? Zal de mits betaling ter beschikking gestelde « informatie » door het « systeem » niet per definitie onvolledig zijn en nog minder onbevooroordeeld… En, meer fundamenteel nog, zal de Overheid haar ogen sluiten ?
Het project @dvice heeft een officiële finaliteit – de behandelingstrouw bevorderen – en een verdoken doelstelling : de inschakeling van geneesheren voor de verspreiding van een nieuwe vorm van reclame voor geneesmiddelen bij patiënten. Het gaat dus om een tweeledig product met drie niveaus : in de hogere sferen, bevinden zich twee actieve, maar discrete actoren die aan de touwtjes trekken (de maatschappij die eigenaar is van @dvice en Big Pharma), terwijl men op de werkvloer de half actieve, half gemanipuleerde actoren zal kunnen terugvinden (de voorschrijvende geneesheren), en in de kelderverdiepingen het marionettenleger (de patiënten).
Men zal ons niet zonder reden antwoorden dat dit reeds de hiërarchische organisatie van de « farmaceutische marketing » is, maar de repliek – en het is er één van formaat – bevindt zich in de buitengewone mogelijkheid tot mechanisatie van de relatie geneesheer-zieke en dus de robotisering van deze laatste ! Tenminste kan men aan de extreme overkant zien dat – met behulp van het Internet – zich een bevrijding van de patiënt voordoet, een soort van boerenopstand van de patiënten.
En wij hebben zelfs nog niet de kwestie aangesneden van de publieke prijs van de geneesmiddelen tot in de hemel geprezen door het systeem @dvice : zal de patiënt bereid zijn te aanvaarden, niet zo zeer dat de geneesheer zich het recht toe-eigent om een dure specialiteit voor te schrijven terwijl er generieken en kopieën bestaan, als wel dat hij zich openstelt tot een soort indoctrinatie – van hem, de patiënt zelf – in de prijzigheid ?
En de geneesheer zelf, gedwangbuisd door de quota’s van « goedkope voorschriften », hoe zal hij reageren op een « platform » dat vermoedelijk** bestemd is om dure geneesmiddelen te promoten, of meer bepaald om hem – de geneesheer – om te vormen tot een voorvechter van deze dure geneesmiddelen naar zijn patiënten toe terwijl de recessie om gematigdheid roept ?
Anderzijds, een patiënt bij wijze van SMS telegeleiden in zijn inname van geneesmiddelen herinnert sterk aan het gebruik dat sommigen wensen te maken van de functie van de geolokalisatie van mobiele telefoons inzake buurthandel.
Kortom, zoals op de Beurs tegenwoordig, niemand kan de opeenvolging van de toekomstige gebeurtenissen nog voorspellen : alles wordt mogelijk in een dergelijke context !
Als een fundamenteel commercieel concept ingekleed wordt als een sociaal concept – in dit geval zelfs een ronduit medisch concept – dient men altijd op zijn hoede te zijn : opdat het zou werken, dient de onderlinge afhankelijkheid tussen de commerciële interesses en de sociale interesses perfect afgestemd te zijn. En deze perfectie wordt maar zelden bereikt.
Conceptuele producten zoals de maaltijdcheque zien niet vaak het daglicht : er bestaan tal van « voorwaarden » tal van subtiele afstellingen of delicate doseringen die nodig zijn opdat de « mayonaise zou pakken » en bijgevolg hangt de lancering van deze producten meer af van alchimie dan van rationele marketing. En het aantal mislukkingen is hoog !
Is @dvice een soort medische Facebook of Twitter ? Bestaat soortgelijks in andere landen ? Indien het concept slaagt zal het dan gekopieerd worden en door wie ? Komt deze rol niet toe aan de ziekenfondsen*** sinds de veranderingen in de GVU wet eind 2006 ?
Men kan zich vragen blijven stellen over dit oceaanlijner-project dat tenminste de verdienste heeft om het denkwerk te bevorderen inzake het Internetgebruik in de relaties tussen geneesheren en zieken… en de farmacologische bedrijven.
Misschien bestormt men met @dvice te veel zekerheden tegelijk… maar men dient altijd de moed van de vernieuwer te eren !
______________
* « Vereenvoudigen » van een wetenschappelijke bijsluiter om er een publieke bijsluiter van te maken is een duivels ingewikkelde oefening : en hoe staat het met de rest van de communicatie van @dvice naar de patiënt toe ?
** Men kan terecht geloven dat de producten die geïntegreerd zullen zijn in het systeem of in de database van @dvice diegene zullen zijn die het zich kunnen veroorloven op het gebied van hun winstmarge ; zeker, kopieën en generieken maken het voorwerp uit van talrijke aankondigen in de pers, maar deze reclames bezitten niet de mate aan verfijning die vereist is bij een telematisch communicatiesysteem tussen geneesheren en patiënten…
*** Merkwaardig genoeg lijkt één ziekenfonds achter dit project te staan, dat – in zijn huidige versie – beoogt om de consumptie van geneesmiddelen aan te moedigen : mogelijk is ze zich niet bewust van wat er achter steekt !